Nerdesin Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

Yıldızlara derdimi-gamımı anlattığım,
Dost geceler, nerdesin?
Gönlümde filizlenen, yaprak vermeyen ağaç,
Şimdi sen nerdesin?
Ben her gece aşkımı, sevdamı paylaştığım,
Mehtabın görünmeyen, güzel yüzü nerdesin?
Sen…dünyayı aydınlatan ve içimde kaybolan güneş,
Şimdi sen nerdesin?
Nisan yağmurlarında, çiçek açan dallarım,
Nerde o tomurcuk güllerim.
Nerde, sevda bahçelerinde, aşk fısıldayan yapraklar,
Nerdesin, dost bildiğim insanlar.
Nerdesin, saka kuşum, kırlangıcım, baştan karam, serçeler,
Nerdesin güzel insan nerdesin?
Sonbaharda yaprak döken ağaçlar, Nerdesin kırık bahar dallarım…
Nerdesin, sokaklarda başı boş, avare köpeklerim kedilerin nerdesin?
Nerdesin, köşedeki dilencim, çöpçüm, satıcım, eskicim, tüm insanlar nerdesin?
Nerdesin, o eski romanlarım, yazdığım şiirlerim nerdesin?
O eski hatıralar, eski dostlar nerdesin, nerdesin, ilk sevgili nerdesin?
Nerdesin gönlü sevgiyle, dostlukla dolu, sen zavallı yüreğim,
Nerdesin…nerdesin, şimdi toprakta olan, annem-babam nerdesin?
Nerdesin geçen ömrüm, çocukluğum gençliğim, şimdi sen nerdesin?
Nerdesin, çelik çomak oynadığım, çamur dolu sokaklar,
En güzel hayallerim, nerdesin…nerdesin …nerdesin?

Gökhan! Sen hiç içinde bir yerlerde kayboldun, şimdi sen nerdesin?
Yağmurun buğusundan, taşlardaki yosundan, toprağın kokusundan,
Sen havadan ve sudan, sevdiğin dostluklarından, kaçıp nereye gittin,
Şimdi sen nerdesin? Yine eskisi gibi, oturup konuşalım, gel…
Yine eskisi gibi, dostluğu paylaşalım.
Gel artık, özledik seni…yazdığın şiirleri, bütün hikayeleri,
Kahkahayla gülmeni, özledik …özledik…özledik seni…