Nerdesin Şiiri - Wall Writher

Üşüyor
Ellerim üşüyor
Kimsesiz kaldığım şu günlerde
Hava bozuyor
Suskunluğunu
Sessizce sokuluyorum
Bir ağaç kovuğuna
Korkuyorum
Ellerim üşüyor
Yıldızlar bir görünüp bir kayboluyor
Ellerim titretiyor onları
Rüzgarın sertleşen uğultusu bozuyor sessizliği
Başımı korkarak uzattıgım ağaç kovuğundan
Gözlerim seni arıyor
Hava kötüleşiyor
Bulutlar
Yıldırımlar
Rüzgarlar
Beni arıyor
Gözlerimde biraz sonra ölecek bi ceylan ürkekliği
Bu korku dayanılmaz hale geliyor
Biraz sonra yagmur başlıyor
Ama her halinden belli
Biri kızdırmış onu
Ben değilim
Bu ağacı seviyorum
Beni saklıyor
Senden bile saklıyor beni
Ağacın soğuk bedenine sarılırken bi an için
Bi an için unutuyorum korkumu
Bir yıldırım hatırlatıyor
Neden burda oldugumu
Bıraktın ya hani
Çekip gittin ya
Ardına bile bakmadan
Olsun yinede
Yinede seviyorum seni
Cesaretimi toplayıp birden fırlıyorum kovuktan
Seni arıyorum
''NERDESİN'' diye bağırıyorum
''NERDESİN ANNEEE''...