İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Terler damla damla bembeyaz alnımda çizgilerim,
Sabaha doğru eserim, çınlar mavi duvarda ezgilerim,
Ülfet peyda eder mi bilmem görülesi bu sensiz halim,
Nerdesin… Bak gitti, gelmez diyor ufuksuz sezgilerim…
Sen yürürken etrafın cennet kokar, bilemezsin,
Sen bakarken zaman durur, neden bilemezsin,
Çöller gül bahçesine döner, sen geçsen içinden,
Sen gülsen değişir kader, biter keder, nerdesin?
Aydınlık günleri çağırsa da gül gül açan çiçekler,
Değse de yüzüne akşam güneşi, değişmez gerçekler!
Efendisi misin gittiğin diyarın söyle, gönlümdeki gibi,
Serdengeçti serserin, seri ateş gibi yanar, nerdesin…
Mustafa Kemal ŞEN
Mustafa Kemal ŞENKayıt Tarihi : 21.1.2010 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öylesine içten soluyorum ki satırları
ne bileyim işte bu bir bendemi oluyor bilmiyorum
dugusallığım yazarından daha fazla sanıyorum
kutlarım yürekten
Mutluluklar aldatmaca.
Şairler, şiirlerle veda edermiş,
Kimsenin bilmediği mısralarla....
TÜM YORUMLAR (3)