Sen tek dayanağımdın kolumdun kanadımdın
Aşk yolunda attığım ilk ve en son adımdın.
Seninle uyanırdım aşk dolu rüyalardan
Hayalimde de yâdım, düşümde de yâdımdın.
“Nerde kaldın? ” diyerek beklerdim köşelerde
Bu köhnemiş şehirde yegâne muradımdın.
Sen varken anlamlıydı yemek, içmek, konuşmak…
Adın dilimde tespih, damağımda tadımdın.
Nerdesin ey sevgili unuttun mu? Sen benim
Karanlıklarda arşı titreten feryâdımdın…
Ahmet KökenKayıt Tarihi : 18.12.2010 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!