Nerdesin…. Şiiri - Ömer Faruk Karadeniz

Kuşlar bile göçtü sıcak yerlere
Sonbahar kapıma geldi nerdesin.
Yalancı çıkardın beni ellere
Obalar yayladan indi nerdesin..

Hüzün bahçesinde sarı bir yaprak
Bir daha titrese rüzgar kapacak
Kandiller yakıldı akşam olacak
Sonbahar güneşi battı nerdesin..

Baharda dönerim kalmam harmana
Böyle söz vermiştin giderken bana
Ilk kar düştü bile beydağlarına
Poyrazlar yüzüme vurdu nerdesin..

Türküler söyledim ağıtlar yaktım
Çare olur diye fallara baktım
Hasreti sen diye koluma taktım,
Sayılı günlerim kaldı nerdesin..

Gül sende güzeldi gülsüz dikende
Her mevsim açardın gönül bahçemde
Şimdi rengi solmuş mahsun yüzümde
Hasretin ilk izi çıktı nerdesin.

Sensizlik cennetse gözüm yok benim
Seninle cehennem olsun isterim
Unuttun demeye varmıyor dilim
Yüreğime ateş düştü nerdesin.

Yokluğun ezgisi gönül telinde
Sanma ki susacak günün birinde
Çal artık kapımı akşam vaktinde
Içime bir efkar düştü nerdesin.