Nerdesin! Şiiri - Mesut Hastürk

“aynada ölümün olmadığını
anladığında sevdi aynayı
bilerek kalımın da
olmadığını onda...”

1
ağlıyorsun gözyaşlarında
saklayarak lâl-şehir ışıklarını
dizkapaklarını oyan damlalarda
savaş ortasını anlatan
birer çerçeve resim
ve her resme girmiş
gülüşü fişek gibi patlayan sevgilin
titremektesin...
sanki dünya kanında dönüyor
ve yükseltiyor bulutları giderek
ayyukta sesin!

nerdesin!

nerdesin beni geceyi biçer gibi geçen
nerdesin vardığı yerde yokluğu içen

2.
bir çocukluğu giyiniyorsun
bir çocuğun oyun kıyafeti gülüşün
bir çocuğun köşede büzüntüsü
bir çocuğun af dileyen pür sesi
nerdesin

nerdesin denizleri görüp
kara yerlere akan

3.
gecenin de gündüzün de aydınlığında
yutuyor ışığı yansıtmıyor bedenim
kim varsa yüzüme bakıp geçen
tek tek veda edenim
tek tek sukunetim
bir tören sırasında çekilmiş
fotografa girip çıkıyor hepsi
kıpırtısız ortasında dururken donuk bedenim
topraklar gibi yaprakları da ısıtıyor nefesin
nerdesin

nerdesin sulara aynalar gömen
nerdesin aynalardan akıp giden

4.
asıyorum kemdimi her gece bir duvara
ufku kesen bir duvarda silüetim
tanrı titriyor yalnızlığın şavkında
titriyor melekler ve efsaneleri yerin
böyle de beyaz - böyle de çıvgın
kulakların kapısını yalayıp geçiyor sesin
nerdesin

nerdesin insanların arasında uğunan
nerdesin arandığında zail olan

5.
çalmadım kapıları pencereleri vurmadım
adlarını sormadım süzülmedim peşlerinde
ben geçerken sokaklarda özür gibiydi suretim
özür gibi birden yayılmış havaya
çıplak - bere içinde - masum
söylenmemiş - yerine varmamış
bir cinayeti emmiş özür gibi dudaklarda
geçtim eteklerin ucundan
hikayemsin
nerdesin

nerdesin geceden sabaha terleyen
nerdesin güneş doğunca kendini külleyen

6.
yüzyıllar bin yıllar geçmiş fakat
hala ağıtlarımda bir dirhem sözün
bir dirhem içimi bir köz gibi çeviren
bir dirhem yaşadıklarımı kendinde tüketen
her sözü söyledikten sonra
söylenmemiş gibi beni terkeden
nerdesin

nerdesin ağıtlarını gül gibi koparan
nerdesin gülünce yaprakları yanan

7.
herkes sussun diyorum artık zamanı
artık zamanı bir uçuruma kapatmalı ağzı
artık geçmiş bir hülyalı resim
gelecek bir hayalde bakış ona
artık yaşıyorum tek yaşadığım anda
yaşanacak bu kadar kaldı zamanım
nerdesin

nerdesin bana bunca eziyet bırakan
nerdesin eziyetler çekip beni korkutan

8.
ölmedim: seni bekleyişimde yoktu o
zamanı geldiğinde bile ölmedim
seni bekleyişimde uzun yollar vardı
kentlere ülkelere uğramak dönüşsüz
geçmişe bıçak ucundan bakmak hep
yarına uyanırken kalkmak yataktan kan içinde

zamanı geldiğinde bile ölmedim
yeni doğan çocuklar - güzel yüzlü gençler
yarın olsa da mutluluktan uçarım diyen
umut dolu insanlar öldü
ben seni yapayalnız bekledim bir dilek ağacı karalığında
ölmedim!
nerdesin

nerdesin kendi ölümünde beni olmayan
nerdesin gittiği yere kimsesi varmayan

9.
bu dil susar belki ölülerle bir
söylenmez olur sözlerimiz ovalarda
kimse anlamak için
dönüp okumaz risalesini tarihimizin
neden yanıp durduk ocaklarda
neden geçtik yolları sonu olmasa da
neler dedik yaşarken haz alacak
unutulacak!

kimse sevmezse yaptıklarımızı
sözlerimiz bedenlerimizde kalacak
ve kendi zamanımı bulmuşken
tam senin hayalini kurmuşken
tam anlar diye konuşmuşken
tam ömrümün ortası
tam tarihin içinde 'varmışken'
nerdesin

nerdesin kainatta mum gibi görünen
nerdesin rüzgarın içinde alevi devinen

10.
suskum üzüntüsü zamanın
bir konuşsam kendimi unuturum
hep sen var gibi kelimelerde aradığım

soluk sokak ışıklarına takarım gri gölgemi
mayıs böcekleri söyleşirken
perdeler inmiş olur
kapılar sürülmüş
aynalarda ve odalarda sıkışmış yüzler
ince bir yağmur en sevdiği
ölüyü yıkamakta saatlerdir
nerdesin

nerdesin sözlerin arasında saklanan
nerdesin nerde konuşulduğu belli olmayan

11.
ölümle birbirimize geçiyoruz
bir bombanın yarılan gövdesinden
yanık vücudumda dolaşıyor o soğuk yüz
sanki eski bir resmi yaşıyorum günlerdir
her şey donuk
her şey sarı
her şey düz
sessiz
otobüslerden inip gidiyorum
her şey duruyor
kendine dönük
yüzlerde tünel ortası bir karanlık
kapıları açıp kapıyorum onların yerine
günün ardında gece
gecenin ardında gün sönük
resmi sarı bir leke gibi dolaşıyorum
ne bir tık ne bir ses ne im
nerdesin

nerdesin fotograflara bile girmeyen
göründüğü yerde gözlere sığmayan

Nar`aşk / Şiirler / Yeni Hayat Kütüphanesi Yayınları / İstanbul, 2005