Nerdesin Şiiri - Halil Gülşen

Aydınlığın anlamıdır hayatın
Varlığın dünyamın meşalesidir
Kuşların şarkıları gibi,
Hayat iksiridir sesin!
Ey biçare kalbimin sahibi,
Nerdesin?

En güzel duygusun
En mükemmel his,
Gönlü okyanus kadar geniş,
Mümbit ve muhlis…
Sen sözlerin tükendiği yerdesin,
Ey karanlık dünyamı aydınlatan güneşim;
Nerdesin?

Ayla güneş tekbir çeker semadan
Seyyareler aşkla kıyama durur,
Gece, yeşil rengi alırken sudan,
Seher vakti dünya tekrar kurulur.
Ayla güneş tekbir çeker semadan!
Ey sevgiliden daha sevgili,
Güzelden daha güzel,
Ey ruhumu okşayan el
Nerdesin?

Yemyeşil bir bahçe ortasında sen,
Sana gıpta eder güller leylaklar,
Binlerce yaprakla hazandır giden,
Düşün kaç çiçekle gelir ilkbahar…
Yemyeşil bir bahçe ortasında sen!
Sensin kalbe umut veren, şevk veren
Ey eşsiz gökkuşağı göklerin
Nerdesin?

O kadar büyük ki kalbimde yerin
Bu denli sevmemiş Kerem’le Aslı.
Baharın, sevginin güzel şeylerin
Hepsi senin adın il cinaslı.
O kadar büyük ki kalbimde yerin!
Sen ki gönlümdeki zulmete perdesin!
Ey küçük dünyamın büyük emeli,
Ey sevginin banisi, aşkın temeli,
Nerdesin?