Nerdesin-2 Şiiri - Mehmet Yücel

Nerdesin vicdansızım.
Cephelerde savaşırken sen gelirsin aklıma.
Bir elim tetikte, bir elim sol yanımda.
Ne çok yerden vurulmuşum.
Sabah güneşi üstüme doğmadan, kayboldum karanlıklarda.
Beni alıp götüren ne çok şey vardı.
Ne çok şeyi özlemiştim.
Bir de sen vardın ki içinde öylesine.
Yanı başımda ki yokluğunu özlemişim.
Can şenliği oluşunu özlemişim.
Oysa kimsesizlikler içindeyim.
Oysa sessizlikler bile vurur beni.
Nerdesin?