Bir sabah ansızın çalacağım kapını,
Demiştim be canım giderken,
Karanlığın aydınlığa dönüştüğü anda.
Özlemim ve hasretimle.
Çaldığımda kapını bıraktığım gibi bulmak seni,
Hayaldi biliyorum..Seni bıraktığım gibi bulmak,
Hayelde olsa güzel be can,
Kapındayım canım açtığımda seni bulacağım..
Nerdesin be canım nerde?
Kapı acıldığında arkasında boş bir karanlık,
Eşyalar yerli yerinde,
Gözlerim kapıdan sızan ışıkla seni aradı,
Odanın her köşesinde,
Nerdesin be canım nerde?
Bak geldim giderken döneceğim bekle beni demiştim.
Odanın karanlığına alıştı gözlerim,
Her yer yerli yerinde bıraktığım gibi.
Sana verdiğim kırmızı gül kurumuş yılların tozu üzerinde.
Tozlu ve kurumuş..
İşte O an yıllar önce hissettiğim
Yüreğime sanki hancer gibi saplanan bir acı.
O acıyı yine hissediyorum.
Allahım nedir bu acı.
Nerdesin be can nerdesin.
Kokun yok oda da,
Geldim canım,geldim.
Duvardaki resmin gülüyor bana.
Özlemişim gülen yüzünü.
Nerdesin be canım nerdesin
Kayıt Tarihi : 2.12.2005 10:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Demiştim be canım giderken
Karanlığın aydınlığa dönüştüğü anda.
Özlemim ve hasretimle
Bıraktığım gibi bulmak isterim seni
Kapını çaldığımda.
kanımca daha şiirsel bir anlatım.
Selamlarım.
Kutlarım Saygılar...
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (4)