Nerden Çıktı Şimdi Gidişin

Günün kasveti düştü üstüme, bu sıkıntı niye
Güneş gülerken, nerden çıktı bu bulutlar
Daha günün devrilmesine, çok zaman varken
Üstelik akşamda olmadı, dönmüyor kimse evine
Can hıraç, hiç bu kadar bağırmazdı, martılar
Her zaman yemlediğim, güvercinlerde yok üstelik
Yalnızlık sancıları da başladı, ortada kimseler yok
Alıştığım ne varsa yabancı, gözlerim tanıdık aramakta
Neden acı vermeye başladı, her zaman dinlediğim şarkılar
Sana hasret de çekmemiştim ve hiç bu kadar özlememiştim,
Ayrılıklarımız, uzun olmamıştı bizim, üç beş günlüktü gidişim
Üstelik dün telefondaydı sesin, yarın geleceğimi de söylemiştim
Şimdi neden ulaşılmazsın ki, gittiğin her yeri aradım ama yoksun
Ve bu tanıyan insanlar, beni görünce başı niye önde ve üzgün
Sokağın da kimse yok sessiz, bendeki kasvetin aynısı sanki evin
Kapının iki tarafında ki, yedi veren güllerin bile boynu bükük
Bir şeyler var bilmediğim, bir türlü adını koyamadığım hüznümün
Sokağın boş, kimse yokken, caminin avlusu niye bu kadar kalabalık
Bu cami avlusunda ki insanlar kim, nerden geldiler niye saf tutmuşlar
Başın sağ olsun, acısını bana bıraktın, nerden çıktı şimdi bu gidişin