Yıkıma uğraşmış kalbimdeki sarayları senin için özenerek yaparken
tüm sevgi sözlerini söylerken senin için gönlümde cennetten
bir şehir yapmıştım. kalbim seni düşündüğü zamansız anılarımda
hayalimde yeşil çayırların sonsuzluğunda seninle baharı yaşıyordum.
En güzel mevsimleri seninle yaşamak istediğim ayındayız şimdi
ve yaşadığımız güzel anılarımız aklıma geldikçe içim burkulan gül misali sensizliğe ne kadar susamış olduğumu anladıkça tohumu tükenmiş
son gülün son ölüm anını yaşıyorum.
Güneşin doğduğu sabahın ilk ışıklarında sensizliğin şehrinde
uyandığım her gün senin yokluğun hayal kırıklığıyla uyanıyorum hayallerimde senin için yazıp çizdiğim şehir senin gidişinle yıkıma uğrayacak sensizliğin molozları altında yıkıma uğrayacağımı nerden bilirdim sevgilim.
Aşk ve sadakat la yoğrularak yaratılmış gönlümdeki şehir
nerden bilirdim terk edip varlığınla yıkıma uğratacağını
nerden bilirdim savaşmada senin için gönlümde yaptığım yuvaya ateş düşürüp beni terk edeceğini nerden bilirdim sevgilim, nerden bilirdim....!
Kayıt Tarihi : 8.3.2014 20:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bilmem :)))
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!