Nerden Bileceksin Şiiri - Ünal Türkoğlu

Bilir misin sevgili
Seni ilk gördüğümde
Hüzün deryasında boğulan yüreğim
Sana dağlar kadar sevda büyüttü
Öylesine sevda büyüttü ki
Gündüzüme, geceme sığdıramadım
Aklımı, fikrimi aldın da başımdan
Ben senden, bir an olsun vazgeçemedim

Korku nedir bilir misin sevgili
Kocaman şehirde yapayalnız kalmayı
Şen kahkahaların ortasında
Hüznün bataklığında boğulmayı
Ben çok iyi bilirim
Çünkü korkmayı sen öğrettin

Sen yıkılmayı bilir misin sevgili
Kanatların kırılır, ayakların tutmaz
Kaçmak istersin kaçamazsın
Çünkü sen varsın bu şehirde
Çünkü sen varsın yüreğimde
Nasıl kaçabilirim ki kendimden
Yüreğimi söküp atamam ki
Çünkü sen varsın saklı bahçemde
Derleyemem biliyorum
Ama adam gibi yıkılmayı bilirim
Sen nerden bileceksin yıkılmayı
Sen hiç yıkılmadın ki
Ben çok iyi bilirim
Çünkü yıkılmayı bana sen öğrettin.

Bilir misin sevgili
Zemherinin ayazında terlenir mi hiç?
Terk edilmişliğin ateşi yakarken yüreğimi
Tarifsiz bir hüznün arifesinde
Terlendiğini sen öğrettin bana
Adamlığımdan utandım
Utandım da yine de vazgeçemedim senden

Yaşarken ölmek ne demek bilir misin sevgili
Yüreğin haince sana ihanet edercesine pır pır atar ya
Kaçmak istersin kaçamazsın
Vazgeçmek istersin, vazgeçemezsin
Çaresiz kalıp, seni her düşündüğümde
Uçurumdan aşağı düşerim
Bilmem kaç kez ölmüşümdür de
Yine de senden vazgeçmeyi akıl edemem

Böyle her gün ölmek ne demek bilir misin?
Sen benim için hiç ölmedin ki
Sen benim nasıl sevdiğimi
Nerden bileceksin
Sen hiç sevmedin ki