Nerden başlasam Şiiri - Melek Çiçek

Nerden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Doğru ve yanlışı ayırt edemiyorum. Galiba yoruldum. İş, aile, aşk, arkadaşlık, dostluk, hepsi karışıyor mu ne? Oysa ben sade bir hayat istemiştim. Karışık olmayan.....
Sade kahve kadar acı ve çekilmez bi hayat istememiştim....
Doğru olan neydi peki;
Sorunlardan kaçıp gitmek mi? Yoksa kalıp mücadele etmek mi? Hangisini seçmekti mantıklı olan.
Kaçtıkça hiçbişi çözülmücek seninle beraber sorunlarda gelicek sen gittikçe peşinden kovalıcak bi çıkışı olmucak..
Oysa kalıp savaşmak belkşde acı çekmek olacak belki günden güne bitmek olacak tükenmek olacak.
Ve ben şuanda gitmek mi zor yoksa kalmak mı bilmiyorum. Ve sorabileceğim kimsem yok.
En acı olanı da ne yapmaya kalkışsam yüreğim ve kalbimin içindekiler hep benimle olacak ve herşey yine aynı noktada kalacak.
İçim öyle kırıkki ona o kadar çok canımı acıttıki bu sefer onu affedebileceğimi sanmıyorum. Oysa ben onu çok seviyordum. İçimden bir parçaydı, diğer yarımdı, aşkımdı, hayatımdı. Ama şimdi ya şimdi o yok artık. Ona ulaşmamak için kendimi zor tutuyorum. İçimden onu arayıp onu deli gibi sevdiğimi söyleyip telefonu kapatıp bidaha açmamak istiyorum. Ama tıpkı diğer şeyler gibi onuda yapamıyorum.
Öyle yalnızım ki onsuz zaman geçmiyor, hayat durmuş gibi...................
Şuan ne yapıyor iyimi bdni düşünüyor mu hiç diye sorular beynimi kemiriyor. Ama hayal kırıklığına uğramak beni o kadar çok korkutuyor ki onu kaybetmekten bile daha acı verici bu............
Evet onu kaybettim aşkı, hayatı, sevgiyi, güveni, herşeyi katbettim onunla. Onsuzluk bütün bedenime işliyor her geçen dakikayla.. her geçen dakikayla biraz daha yalnız ve çaresiz kalıyorum.
İlk aşkım sevdiğim ilk adam artık yok.........
Oysa onunla o kadar güzel anlarım olduki. Hayatı, aşkı, özlemi, yalnızlığı, çaresizliği ve bir çok şeyi ondan öğrendim. Ve en önemlisi hayatta hiçbirşeyin imkansız olmadığınıda o öğretti bana...