Nerden baktım gôzlerinin içine kuş oldum çıktım enginlere iklimim değişti benzedim gôğün mavisine, sere serpe düştüm okyanuslar dôşüne balıktım boğuldum bakışlarının ağına takıldım, çocuk oldum koynuma gôzlerine benzeyen dünyalar kadar misket doldurdum kaybetme korkusuyla kimseyle oynamadım, ahumuydu mavimi renklerle kavgaya tutuştum her seferinde yenildim mağlup oldum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta