Nerden baktım gôzlerinin içine kuş oldum çıktım enginlere iklimim değişti benzedim gôğün mavisine, sere serpe düştüm okyanuslar dôşüne balıktım boğuldum bakışlarının ağına takıldım, çocuk oldum koynuma gôzlerine benzeyen dünyalar kadar misket doldurdum kaybetme korkusuyla kimseyle oynamadım, ahumuydu mavimi renklerle kavgaya tutuştum her seferinde yenildim mağlup oldum.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta