Ah benim sevdiklerim,
Hani nerde nerdeler.
Bir kervânın peşine,
Takılıp gitmekteler.
Yükünü Alan gider,
Dertlere salan gider.
Gül gibi solan gider,
Hep başı çekmekteler.
Evvel yazılır yazın,
Ne oğul der ne kızın.
Kan ağlar iki gözün,
Can ekip biçmekteler.
Ruh verilir her cana,
Gönderilir cihâna.
Dünya denilen hana,
Konup ta göçmekteler.
Yaratılmış bir kere,
Gider geldiği yere.
Kavuşmak için yâre,
Kuş olup uçmaktalar.
Her şey boş dünya fani,
Veren alır bu canı.
Hüzün kaplar her yanı,
Hep gelip geçmekteler.
Kayıt Tarihi : 21.2.2024 02:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Veyl olsun! Kendisine, bu şiddetli imtihanı kazanmak için verilen ömür sermayesini, boş ya da zararlı işlerde çarçur ederek tüketen ve sonuçta cehennem denen azap diyarını boylayan nadanlara!
Tebrikler.
Hayırlı çalışmalar Şerife hanım.
TÜM YORUMLAR (1)