hüzün dolu akşamlarrrrr! ! !
ne bedenler tükendi sende; hiçe sayılan duygularda
kaygısız,doyumsuz,umarsız gülüşler miydi boş bakışlarda?
çıkılan yokuşun en zirvesinde soluk soluga kalınan
heyhatt........! ! !
yorgundu belki bogazda dügümlenen kelimeler! ! ! ! !
içten hissedilmeyen küçük paçavra hislerin kölesi;
göz pınarlarını yakıp kavuran tuzlu yaşların acısını ne çabuk unutuverdin?
bir çırpıda....!
omuz silkmelerin miydi? belki; çaresizlige umarsız tavrın!
karanlık gecenin sabahını beklerken saguk kır kahvesinde,
yorgun bakışlı; manasız,körpe dialogların
anlamını yitirdigi an' dı belki;
bir bardak soguk suyun,iyi gelmesi gibi; kaybolan degerlerin ardındann.....
Meryem AladağKayıt Tarihi : 5.11.2006 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)