Nerde Yalvarayım Şiiri - Enver Ünver

Gel beni kurtar bu zulmetten
Öyle naçar-ı biçareyim ki ;
Prangalarla gönül zindanıma beni bağladılar,
Burada kalbimi muhafaza et aşkınla
Yaralanmasın ruhu mücerretten .
Bilemiyorum her güzelin ardına,
Yaz kış zemheri demeden,
Ürkmeden korkak gibi,durmadan koşuyor
Neden bu kadar bağlı?
Neden şirret bir kelpten?
Niye böyle bir zulme maruzum ki ben?,Yarab?
Halbuki gönlüm bir kuru dalda açan güldeydi
Bir yanda aklım bir renkli ibrişimde;
Suç, beni bağlayan tılsımlı bir ipteydi.
Nerde yalvarayım ?
Turda'dağından inerek
Hacer'demi Sefa'damı Merv'demi?
Kabe-i tavafdamı Zem'demi
Hangi hilkat-ı hıkmetinde haşrolayım
Beni bu feryadın esbabından kurtar diyorum,
Ey sevgili canan
Ben sana "yar" dedim;
Her kıraçta gördüğüm çiçeklere
İşte burada yeni doğmuş bahar dedim,

Enver Ünver