Nerde Ordu Millet? Şiiri - Enver Özçağlayan

Ben Vatanımın halini böyle görüyorum. Bu durum benim tecrübelerimin, dolayısıyla vicdanımın sesi. Keşki daha güzel olaydı. Benim, yüz senedir sahip olamadığım bir evim; önümü görecek, geleceğimden emin olacak bir maaşım, ellişer yaşına merdiven dayamış evlatlarımın yarınlarına güvenle bakacak iş, maaş ve ev barkları, torunlarımın şimdiden kararmaya dönmeyen okuma hayatları, gençlik refahları, giyinme ihtiyaçları, harçlıkları, sinema ve tiyatro, kitap, ve yol, barınma masrafları askari ölçülerde olsaydı.Elli, altmış, yetmiş katlı gökdelenlerin yanıbaşlarında, yükseklerden asla gözükmeyen sefaletler yaşanmasaydı, bunları görebilecek ve yöneticilerinden yılmadan isteyebilecek, onlara küçük menfaatlerle uşak olan zavallı insancıklar aramızda bulunmayıp, hakkını arayabilenler, yurdunun genel gerçeklerini daha iyi görüp değerlendirebilecek göz ve ferasetli beyinler daha çok olabilseydi, bir insaf ehli olarak, biz bunları elbette böyle yazmayacak, söylemeyecektik. Ama yazmak, söylemek, insanlarımızı doğruya yönlendirmek Allah için yapılması gereken görevlerimizdendir. Aksi halde gemi azıya almışların tehlikeli gidişleri son bulmayacaktır.E.Ö.