A-olmuyor işte! Şiiri - Mikdat Bal

Olmuyor işte!

Yalnız kalmak için dışarı çıkıp
Gönül gezmek ister, olmuyor işte!
Önüne gelenin yüzüne bakıp
Gönül süzmek ister, olmuyor işte!

Kime selam versem benden beterler
Derdini anınca çekip giderler
Yakamı bırakmaz dertler kederler
Gönül çözmek ister, olmuyor işte!

Her yer tıklım, tıklım, etrafım bomboş
Anlamak isterken olurum bir hoş
Yürek param parça dimağım sarhoş
Gönül sezmek ister, olmuyor işte!

Dünya kime geniş kimine çok dar
Kimi yoksul kalmış kiminde mal var
Duygular kabarmış kaleme akar
Gönül yazmak ister, olmuyor işte!

Nerden ne gelirse alıp giyip de
Her türlü zillete boyun eğip de
Böyle gelmiş böyle gider deyip de
Gönül azmak ister, olmuyor işte!

Mikdadi, efkarda dert yandı yine
Ne akar kalemden, yanmışsa sine
Hayata, Çevreye, doğduğu güne
Gönül kızmak ister, olmuyor işte!

Şair Mikdat Bal