Nerde O Esrik Fırtına Şiiri - Mehdi Akan

Daha belirgindin zamanın senli günlerinde
Daha çekici ve korkutucuydu sevişimimiz
Engebeli ve bitmeyen bir arazide durmadan dolaştık
Can parçalanırdı her göz göze gelişimizde
Dayanamazdık yan yana durmaya
Sele kapılıp akardık bilinmeyen bir yörüngede
Zaman dışına...
Nerde o sebepsiz aşkın bize tüneyen biz hali
Geride kalan biz misali
Harap olmuş benlik birliği bırakarak ardımızda
Ezilmiş ve içilmeyi bekleyen üzüm taneleri misali
Esrik ve eskitici bir zamandı yaşadığımız aşk çağı
Yorulduk
Yorgunduk
Ellerimiz dokunamazken gözlerimize
Biz hapsedildiğimiz bedenimizin kimsesiz sokağında
Dolaşır
Bize dair özlemler tokuştururduk
Biz bizde olmadan…
Esti bir esrik fırtına
Dünden geriye ben kaldım
Sen yittin
Düşüncemin düşüşüne vesile olan
Çağlayanın çağlayışını çağ dışına iten sen…
Esti ve geçti o esrik fırtına
Bu gün yalın, yeknesak ve yalıtkan zaman çağımızla
Ömrümüz dışında yüce yüce dağlar büyütüyoruz
Biz dışında
Ben haliyle
Biz dışına yönelen…
Kanayan yaralar kan tuttu
Kabuk bağladı göğe sürdüğümüz
Yeşerir sandığımız aşk izimiz
Yıkıldı, yerle bir oldu
Bize inşa ettiğimiz candan kulemiz…
Gönül tahtı yerle bir şimdi
Gönül salıncağı artık salınmıyor
Öylece küskün ve sensiz
Şimdi geçmişte yaşamış bizi hiçbir doktor tanılayamaz
Bir göz oda artık bizi susturamaz
Biz, bizden öteyiz
Artık insan haliyiz esrik kimliğimizin
Artık albenisi olan hiçbir yüz
Hiçbir yaşam ayrıntısı beynimin ürkek sokaklarını tarumar edemez
Senden başka hiçbir sen haykırışıma cevap veremez
Geride kaldı sevgili o esrik ve derbeder biz hali…
Senden ve benden sonrası hepten teferruat
Teması yokluğa çaldı artık bize ayrılmış sürenin
Anlamı anlamaya artık güç yetmez
Husule gelmez artık,
Kendinde yaşamı öldürmüş birinin içinde bir daha o esrik fırtına