Nerde , nasıl yaşarım bilmiyorum

Aradım seni ;
Bir sabah
Bu gri kenti
Baştan sona kadar
Karış karış aradım seni !
Aradığım telefon numaran kullanılmıyor !
Her aradığımda duyduğum ses .
Evini hatırladım
Gittim mahallene
Kapalıydı kapı - pencere
Evde kimseyler yoktu .
Köyün geldi aklıma
Ve gittim sordum seni
Çok aradım
Ama yoktun
Sanki bir duman gibi süzülüp gitmiştin
Bir su damlası gibi
Buharlaşıp yok olmuştun sanki !
Gitmiştin !
Başka bir adres söylediler ,
Ve anladım ki artık yoksun .
Yıkıldım
Dünyam karardı
Boynum bükük kaldı
Nefesim boğazıma takıldı
Nefes almamak nedir
İşte o an yaşadım.
Anladım ki
Sen nefesim olmuşsun ,
Sen yokken nefes alınmıyor.
Bekledim günlerce
Haftalarca
Aylarca
Ve yıllarca bir haber alabilmek için
Her gelen telefon sen sandım
Sesini aradım ,
Gelen sesler yabancıydı
Arayanlar yabancıydı
Konuşan sen olmadın
Hiç bir zaman .
Bekledim
Çeyrek ömür kadar
Seni beklediğim de
Kimse bilmiyordu .
Kimseye de ;
Seni beklediğimi anlatmadım
Zaten onlarda anlamadılar .
Anlamadılar
Yüreğimin sende kaldığını
Gözlerimin seni aradığını
Kimsede bilemedi.
Bu kentte bıraktım
Yüreğimin yarısını
Ve sürgün ettim kendimi
Nerede nasıl yaşarım bilmiyorum ?