Don tutmuştu balta ile kazılır mezar
Kimi yorgun kimi kendinden bezer
Paylaşım, adalet, kültür ne güzel
Ağıtlar yakılırdı meclis içinde
Hizmetçiler hemen ağılı basardı
Koyunu beğenmez koçı keserdi
İp atıp bacağından tavana asardı
Varını yok ederdi bir an içinde
Zaman oldu bizim devir yerişti
İşte o zaman koyun keçi karıştı
Yorganı omuzlayan köyünden kaçtı
Teblilimizi şaşırdık insan içinde
Aile eşrafının cümlesi kaldı köyünde
kimse hoşlanmadı yanlış oyunda
Meğer ki taşlar oynamışdı yerinde
Horlanıp dururduk metropol içinde
Anne babamızda sonra görürdük
Sanmış idik cümle işi bitirdik
Meğer zavallının belini kırdık
Ağrı sizi galebe geldi devran içinde
Amansızlığı zaman gösteri
Onların halısı kilimi
Çulu, çoğu fareler kemirdi işte
Zulüm ve kıyamet odur öğrenmek için kalben geç kaldık.
Bütün emekler geride kaldı
Sünnü köylüler bedava aldı.
Kedisi köpeği aç susuz kaldı.
Amansız kaldılar karın içinde.
Acizana Kılıç kelime düzdü.
Kimini sevindirdi kimi çok yüzdü
Tarihi tekkerür bilip yarayı kazdı
Talim terbiye eyledi düzen içinde.
Not: Tabidir ki talim terbiye edersin ne çare ki eşeğe ayar vuramazsın çünkü ona palan yakışır, zavallı hayvana, saflığında o ismi takmışlar aslında en güzel göz onda. Gene de o
odur.
14.10.2010
Remzi KılıçKayıt Tarihi : 6.2.2012 01:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!