Gurbetteyim amma andım sılayı
Şöyle hayal edip gezdim orayı
Köyün ortasında düğün alayı
Zeybekler efeler nerde Konarı
Sonbaharda dağdan pelit toplardık
Bizler met oynardık çomak saplardık
Damdan dama hoplar küle atlardık
Fırınlar küllükler nerde Konarı
Ocakdan ataşlı koca odamız
Akşama çıkardı sıcak çorbamız
Yün iplikden çorap ören anamız
Kirmanlarla şişler nerde Konarı
Deride çökelek bal misalidir
Kara çalıda dal gül misalidir
Derelerin çağlar sel misalidir
Çesmende suların nerde Konarı
Bahçalarda vardı dolama garık
İsmet eniştemim elleri yarık
Yaşlılar başına sarardı sarık
Sarığın kavuğun nerde Konarı
Her Pazar günü köyde pazardı
Köylü ihtiyacın alır satardı
Aşık Mahmutta destan yazardı
Aşığın Ozanın nerde Konarı
Kar yağar kovuklar karla doluşur
Ayaz gecelerde kutlar uluşur
Damlardan sarkandan buzlar oluşur
Buz kıran gençlerin nerde Konarı
Öküzler koşulur saban çekerdi
Ekim aylarında ekin ekerdi
Sıcacık Tarhana baldı şekerdi
O tadin lezzetin nerde Konarı
Tırpanı sallardık ekin biçerdik
Ayranı destiyle soğuk içerdik
Buğdayın içinden tohum seçerdik
Ambarın kilerin nerde Konarı
Tosunlar tor idi zelve kırıktı
Babamın dudağı her yaz yarıktı
Savursak harmanı bugday arıktı
Dirğenin düvenin nerde Konarı
Çıkarır heybeden karpuz keserdik
Süzülmüş yoğurdu tasda ezerdik
Konuyu komsuyu davet ederdik
Gülüş çıgrış günler nerde Konarı
Sepeti alıpda vişne toplarken
Ekşi vişnelerden tek tek yerken
Uzakdan keklikler hazla öterken
Bağlarda kuşların nerde Konarı
Karabaş köpekle can yoldaşıydık
İnekle koyunla kan kardeşiydik
Hep bir birimizin arkadaşıydık
Yarenin dostluğun nerde Konarı
Kuzular meleşir yüreği yakar
Koyunun memesi sütten çatlar
Ebemde oturur koyunu sağar
Çıngıl kovaların nerde Konarı
Koyunu keçisi sürü sürüydü
Dağını taşını otlar bürürdü
Çanların sesleri alır yürürdü
zillerin çanların nerde Konarı
Varıp gitsem burdan yanık dağlara
Çıkıp baksam viran olmuş bağlara
Selamım vereyim kalan sağlara
Kaynamış kekiğin nerde Konarı
Uzakda değilde yakında olsam
Varıpda böğrüne saraylar kursam
Tertemiz havanı içime çeksem
Serince yellerin nerde Konarı
Ozan hayaliyim gurbete çıktım
Hep seni özlerim hasretten bıktım
Mektubun ucunu büküpde yaktım
Okuyup yazanın nerde Konarı
Kayıt Tarihi : 26.9.2011 01:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!