Nerde Kaldın Ey Dostum? Şiiri - Tarık Torun

I

Sen yokken aziz dostum! Hakikat perdelendi
Kara zulmün elinde adalet gölgelendi
Saldırdı tüm zalimler mazlumlar boyun büktü
Göklerde kara bulut bahar rüzgârı ürktü
Nerde kaldın ey dostum? Bağlara gazel düştü
Aktı şehidin kanı akbabalar üşüştü

II

Bu dağlar kara dağlar yıllarca seni bekler
Yıllar az gelince de asırları da ekler
Özlem engin ovaysa dayanmaz ki yürekler
Gelmedin ay güzelim! Bil ki kalp ondan tekler
Nerde kaldın ey dostum, yolunu kimler kesti?
Kar, tipi ve boranla zemheriler mi esti?

III

Yolunu beklemekten gündüzler gece oldu
Gökkuşağı renginde rengârenk bağım soldu
Gece hüzne müptela şafaklar ağlıyordu
Uzun ince bir dere suları çağlıyordu
Nerde kaldın ey dostum, geriye dönmez misin?
Yandı içimiz yandı ey hicran sönmez misin?

IV

Giderken o bakışla hani verdiğin sözler?
Taş olsa dayanamaz bu yürek seni özler
Ah bir bilsen ne oldu! Değişti eski zaman
Hakikatler karıştı ortalıksa toz duman
Nerde kaldın ey dostum! Bari bir selam yolla
Gelemiyorsam gelme dualarınla kolla

V

Bir daha gelmez misin bu gariban diyara
Hasretin gül bağrımda açtı onulmaz yara
Gidenler geri döndü seninse izin kayıp
Zaman öyle zalim ki oturup yıllar sayıp
Nerde kaldın ey dostum! Ümidim söndü sönecek
Başkalarına derim elbet bir gün dönecek

10.01.2017

Tarık TORUN
MEB/YEĞİTEK
Türk Dili ve Edebiyatı & Coğrafya