Nerde İnsanlık? Şiiri - Ünal Çoban

Kimyasallarla zehirlediler suyu içemiyorum,
Meyveyi, sebzeyi doğal mı seçemiyorum
Göçmen kuşu değilim ki göçemiyorum,
Kızmak mı, sormak mı gerek, nerde insanlık.

Kuraklık olur, deprem olur, akar seller,
Önlemi yoktur, doğal felakettir derler,
Çevremizi, siyanürle, civayla zehirleyenler,
Sanayileşme, gelişme bu mudur, nerde insanlık.

Ağaçlar kesilir, yeşillikler kurur, toprak ölür,
Enerjide güneşi, rüzgarı, hidroliği silinir,
İlle de Nükler enerji, kalkınmadır diye övülür.
Ölü Doğayla yaşam mümkün mü, nerde insanlık.

Denizler, göller, nehirler, atıklarla kirlenirken,
Foklar, Kelaynaklar, Dikkuyruklar göçüp giderken,
İnsanoğlu varlığıyla, onuruyla, vatanıyla övünürken
Tabiatı öldürenler, nerde yaşam, nerde insanlık.

2012