Nerde Gençliğim Şiiri - Ali Yıldırım Han ...

Hatırladım geçip giden günleri,
Ortaya koyardık bütün güçleri,
Hep gerçekçi, dürüst olan gençleri,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Çalışmaktan ter kokardı tenimiz,
Paylaşırdık her şeyleri hepimiz
Hepimiz olmuştuk artık birimiz,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Atatürk’tü bizim tek önderimiz,
En önlerde açılırdı yerimiz,
Kör olsa da görüyordu gözümüz,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Büyük sever, küçük onu sayardı,
Ahlaksızı mor renklere boyardı,
Bir ekmekle sekiz kişi doyardı,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Çalışırdık nasırlıydı elimiz,
Ülke için konuşurdu dilimiz,
Bilim ile açılırdı yolumuz,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Her tepeye gidip ateş yakardık,
Hayran hayran yurdumuza bakardık,
Haksızlıklar kalmaz onu yıkardık,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Öne çıkarırdık olan emeği,
Hep söylerdik dürüst olun demeyi,
İlke koyduk insanları sevmeyi,
Hani nerde benim giden gençliğim.

19 Mayısta gençlik yürürdü,
Folklör oynar ayakların vururdu,
Millet için Türk Gençliği gururdu,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Uyuşuk bir gençlik bizim olamaz,
İçmeden sarhoştur bir şey duyamaz,
Çağdaşlık bu değil, asla olamaz,
Hani nerde benim giden gençliğim.

Ali’m lanet okuyorum bu güne,
Özlemle bakarız geçmişe düne,
Umut ve gelecek sizsiniz yine
Umutları boşa çıkarma gençlik.