Nerde Düşürdüm Beni Şiiri - Timur Kocaoğlu

Bendim
benimdim
etle tırnak kadar
gözümün karasıyla
gönlümün yarası gibi
yüzümdüm başımdım ayaklarımdım
nasıl oldu yitirdim
nerde unuttum
nerde düşürdüm beni...

Bendim
benimdim
arsız çocuktum, densiz bunak
kırıp geçirdim yakıp yandırdım
yalvardım yakardım
sızlandım
nasıl oldu nasıl yaptım
hangi gün hangi ayda
ya kitaplar arasında ya bir koltuk
bir sokak bir şehir bir ülkede
nasıl oldu yitirdim
nerde unuttum
nerde düşürdüm beni...

Bendim
benimdim
derimin altıydım, avucumun içi
yazımdım güzüm kışım köklemim
sevdiğimdim özlediğim
yanıp yanıp tutuştuğumdum
güpe gündüz aradığımdım arandığım
gece yarıları sarıldığımdım
yalnızlığımdım varlığım yokluğumdum
nasıl oldu yitirdim
nerde unuttum
nerde düşürdüm beni...

Bendim
benimdim
hem benimsediğimdim
hem benzediğim
en azından bendekiydim
nerde unuttum
nerde düşürdüm beni...

14 Mart 2012