İnsan yaradılışın merkezindeki kutsal varlık
Her yerde ıstırap, her yerde ölüm, nerde insanlık.
Diz boyu sefalet, dinmeyen gözyaşı, oluk oluk kan
Nerde komşusu açken uyutmayan o kutsal iman.
Binlerce yıl geçti insanlıkta bir arpa boyu yol alamadık
Yıllarca masallarla, efsanelerle, hurafelerle oyalandık.
Bırakmışız hayat gemisini kaderin merhametine
Salmışız yelkenlerini şansın amansız yeline
Nerde halife kılınmış insan, nerde irade, nerde akıl
Ya Rab! kılacaksan insanlığa adaleti, ilmi, aklı hakim kıl
Kayıt Tarihi : 31.10.2008 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!