Karanlık sokaklardan geçiyorum arnavut taşlar arasından
Tek tek engel oluyor hepsi mayın kalleşliğinde
Bir tek ışık yok pencelerde
Tüm kapılar sırtıma davette
Yalnızlığın ağırlığı çökmüş göğsüme
Nefes almak sanki koyu zindan
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta