_ Hiçbir yerle
güle güle arasındaydım
acı salıp giden dünün sonrasında
hani düşler sisi üstümüze çökmüştü ya dün
yemyeşil asırlık bir çınarın gölge/Sin'deydim
-ki orası, şu kara taşın daldasına kıvrılmış Ourobos'dan çok uzaktadır-
yani
kendi kuyruğumu yiyerek
oldukça sakin ve derin bir yerdeydim
-elbette bu aldanmanın çok öncesindeydi-.
_ Söyle ey Kam
şimdilerde ner/De'yim
darağacının ufka uzayan gölgesinde miyim
yoksa insan eliyle örülmüş bir cehennemde miyim
herkesi ve her şeyi affetmeyi umarak
-ki "Schiller" affetmek ve unutmak iyi insanların intikamıdır derken-
yani
çok bilinmezli
açmaz
bir denklemin içinde miyim.
Kayıt Tarihi : 3.2.2018 03:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sin: Gömüt, mezar. Dalda: Yağmur, güneş ve rüzgârın etki yapamadığı gizli, kuytu yer - saklanılacak yer. Ourobos: 'Kuyruğunu yiyen yılan'- mitolojide sürekli olarak kendi kuyruğunu yiyen ve doğanın ebedi döngüsünü simgeleyen yılandır. Bu imge, aslında gücünü kendi içinde onu un ufak eder; kendi gücünü yiyerek (veya kendine yönelterek) kendini mahveder.
TÜM YORUMLAR (2)