Neolur Annem Şiiri - Yurek Avcısı

Ah annecim ne olurdu bağrına sarsaydın beni
güven verseydin bana
korkmasaydım kimsesizliğimden
yaban durmasaydı sevgim sana içimden coşmak isterken
ah birbilsen anne nasıl muhtacım sana
aferist duygularını nasılda koydun ortaya
hiçmi yüreğin sızlamaz
yastığında mı diken olmaz
koyduğunda bedenini huzur veren yatağına
hiç mi rüyalarında dolaşmam
onlarda mı düşman yoksa bana
düşürme başka sevgiler kucağına
bana ana kucağı lazım ne olur
artık bunu anla
ağlatma sinsi ikiyüzlü omuzlarda
kır duvarlarını neolur sar beni
asıl gerçek olan şevkatli kucağına
çocuk değilim biliyorum ama
inan muhtacım yine sana..