Kerpiç duvarlı evin tek odalı damında
Sessiz bir huzur vardı bir şubat sabahında
Sobada yanan odun sessizliği bozarken
buzlar çözülüyordu penceremin camında
Dedimki ben neneme odun gibi yananlar
Hiç olmazsa yanarken bir işe yarasalar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta