***Nena........ Şiiri - Vedat Polatdemir

Bu hayatın hükmüdür bana
Bu çaresizlik dag gibi
Bu İstanbul mudur yoksa
Bu çaresizliğim, sen mi Nena
Tez elden bir resim yolla bana.
Biliyorum!
Asla senle can ciğer olamadık
Can olduk ciğer kenarda kaldı
Ciğer olduk canımız kalmadı
Ben hep koklarım sandım tenini
Gitmez hiç bitmez dedim
Yanlış demişim Nena
Şimdi bir anlam bulamıyorum
burada doğan güneşe..
Deli gönlüm, suyu çekilmiş bağ
Kuruyorum için, için Nena
Burada her şey başka, bambaşka
Çocukların gözleri donuk, donuk
O bizim kıranların gözlerindeki
Pırıltılar, pırlantalar yok
Ne köy, ne kasaba, ne şehir
Metropol koymuşlar uçurumun adını
Düşenin haddi hesabı yok
Düşmeyen ise deli, ya da şair...
Burası uçurumun en uç noktası Nena
Burada çiçekler bile bir başka
Adlarını unutmuşlar renkleri uçuk, soluk
Pembesi pembe değil, kırmızısı gül değil
Burada yağan yağmur bizim orda ki
Altında ıslandığımızdan değil
Sabah koyu bir sisle uyanıyor mahmur gözler
Yağmur olmuş çamur, çamuru balçık / potin yutuyor
Güze döndüm... Çırılçıplağım Nena
Biz birbirimize sarılmışız da
Sarılmamış sanmışız
Biz çok yangın sevmişiz de birbirimizi
Sevmedik sanmışız
Bu şehir aç gözlü bir canavar
Beni yutacak Nena
Hasretimi özlemimi de yutacak
Çabuk, çabuk Nena
Tez elden bir resim yolla
Gözlerinde ki bizim bahara,
Tenindeki bizim güneşe
Çok ihtiyacım var…