Öç alır gibidir, Nemrut halkından
Uyanmış gezerdir, Nemrut’un ruhu
İnmiş ovalara, Nemrut dağından
Öç alır dururdur, Nemrut’un ruhu
Köy şehir bırakmaz, eski öcünden
Nemrut bu, kin dolu kalkmış yerinden
Deprem ve sel olmuş, Nemrut yeniden
Öç alır dururdur, Nemrut’un ruhu
Nerde der İbrahim, kudurur durur
Şehir, şehir gezer, deprem sel olur
Bitmeyen hırsı var, vurur ha vurur
Öç alır dururdur, Nemrut’un ruhu
Nemrut denen, kral zalimin teki
Bitmeyen kin dolmuş, onun her eli
Ruhuyla yok eder, şehri köyleri
Aç alır dururdur, Nemrut’un ruhu
Peygamber İbrahim kızdırmış onu
Kurtulmuş ateşten, alt etmiş onu
Çıldırmış şu Nemrut, olmuş kin dolu
Öç almaya gelmiş, Nemrut’un ruhu
Kral ya şu Nemrut, halkın gözünde
İnanmaz İslam’a, Hz. İbrahim’e
Korku verir halka, kudurmuş halde
Öç almaya gelmiş, Nemrut’ un ruhu
Dedi’ ki, kul Yüksel, bir hikâye bu
Allah’ mı sen halkı, Nemrut’ tan koru
Rezalet olmasın, suçsuzun sonu
Öç almaya gelmiş, Nemrut’ un ruhu.
17 Mart 2023
Ahmet Yüksel Şanlıer
Kayıt Tarihi : 17.3.2023 12:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!