Nemrut Güzeli Şiiri - İbrahim Tezölmez

Bir zalimi sevmek gönlümün ahtı.
Devrilsin Kahta'da Nemrut'un tahtı,
Bir akşam zamanı bir seher vahtı,
Gün batarken gün doğarken vuruldum.

Bir güzelin gamzesiyle vuruldum,
Mecnun oldum Leylalar'dan soruldum.

Bir yar sevdim Adıyaman elinden,
Kurtulmadım muhannesin dilinden,
Fırat taştı gözlerimin selinden,
Gece gündüz cenderede yoğruldum.

Eziyetle mihnetlerle yoğruldum,
Yusuf oldum Züleyha'dan soruldum.

Yar aşkınla karlı dağlar aşayım,
Karlar içre ateşlere düşeyim...
Olmaz olmaz serencamlar yaşayım
Yoruldum yar dağ taş aştım yoruldum.

Aşkın girdabında dindim duruldum,
Ezalardan belalardan soruldum.