Nemrut tanrıyım dedi,sineğe mağlup oldu.
Fir’avn ki,Allah’ı tanımadı,su’da boğuldu.
Şeddatı anlatmaya ne gerek hep böyle oldu.
Müseyleme,sahte resul oldu,o da vuruldu.
Şimdi,hal böyle olurken,olanlar unutuldu.
Ebu Cehil,Ebu Leheb,inadından kahroldu.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta