Nemrut tanrıyım dedi,sineğe mağlup oldu.
Fir’avn ki,Allah’ı tanımadı,su’da boğuldu.
Şeddatı anlatmaya ne gerek hep böyle oldu.
Müseyleme,sahte resul oldu,o da vuruldu.
Şimdi,hal böyle olurken,olanlar unutuldu.
Ebu Cehil,Ebu Leheb,inadından kahroldu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta