Nemrut Şiiri - Mehmet Bilgin

NEMRUT
Nemrut'un başı dumanlı,
Kurban olduğum Adıyamanlı,
Oradan seyredenler güneşi,
Çocuklar gibi heyecanlı.

Nemrut'ta kar eksilmez,
İçimde har eksilmez,
Güneşi ufukta görenler,
Buradan gidelim demez.

Nemrut'a vardım varalı,
Renk cümbüşünü göreli,
Sevincim kat be kat arttı,
Güneşin doğuşuna bakalı.

NAKARAT BÖLÜMÜ
Nemrut, Nemrut ah Nemrut,
Gelenlerin ellerinden tut,
Gidenler bir daha dönsün,
Kötülük edenleri de unut.

İçimdeki Duygular/Nisan 2000