Nemrud'i Aşk Ateşi Şiiri - Özdemir Aydın 2

Yürek ağrılarım varmış, söyleyemediğim
Adaksız kıyamlar
Şeddeli sızlanmalar
Dilimi ağılayan akrep sokumları
Hançereme dayanmış İbrahim bıçakları
Umurumda mı.
Turna kuşlarıyla saf tutuyorum,
Gözlerinden geçerken...

Düş gecelerim yorgun düşmuş, ay solukmuş
Cevheri kırık sevmeler
Eprimiş selamlar
Mahur libaslı sevişmeler
Leylim ley sarhoşluklar
Dinmez bir fırtınanın telaşıymış
Umurumda mı.
Göçtüm kendimden, ceylanlara karışıyorum
Pınarından su içerken...

Güz çiçekleri üşüyormuş, akşamın mor incilerinde
Gözyaşı düşerken vuslat ezgilerine
Dağlar sus
Gölgeler sûkut
Dudakta katre buğulanmış
Aşkı anlatırmış en hazin öyküde.
Ödünç almış bir kaç damla gözbebeklerimden
Damlatırmış sırrı çözülmemiş yıldızlar üzerine.
Nefese zehir, kalbe siyah giydirmiş
Umurumda mı.
Çarkı dönmüş zamanlara karışıyorum,
Nemrud'i aşk ateşinin çemberinden geçerken...