Bırakılmış geçmişi gölgeden uzak mağaralarda saklama,biraz çık aşk ışığına
Bronzlaşmış hesaplarımız finalde öylesine yenildi.Gümüşte kaldık,hala gümüş yüzüğüm duruyor,nerde olduğunu da bulamadım. Senin kentinde puta tapanlar artmış seni put sananlar artmış, yeniden sana İbrahim olarak gelmeliyim.Seni put halinden alıp,allanmış,aklanmış,güzelleşmiş bir Nemlican yapacağım. Ve ey Musa halim,
Neden yardın sularımı ikiye,ben onun aşkında ölümsüz yaşayan geçici Firavundum.Geçmişimdeki mumyaları eridi,Bir gecelik Firavun olmak ne kadar zormuş.
Adımlarım, alıntılarım, zevk kadehinde kırmızı şarabın etkisindeki kızıllaşan anlarım iz bıraktı.
Farkında değil misin Nemlican,yarımım hala...Asam çıkardım,bende senin denizini ikiye böldüm.Gitmek mi kalmak mı? Güvenmek mi Önyargılar mı? ,affetmek mi? kaçış mı?
İmkan mı imkansız mı? Yeniden yaparım mı edemem,yeni arayış mı? Ben senin denizlerine çok ayırdım,kusura bakma yapma bir Musa’ ancak bu kadar şefkati,gücü var.
-Kızıllığımın Kızıldeniz’de bir uçak düştü.O,uçakta ben de vardım.Yemen çöllerinde seni aradım.Uçak düştü.299 kişi öldü,tek kurtulan ben oldum.Bu bir mucize değildi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta