Nemli Duvarlardaki Sırlarım

Yorgun sabaha alacalar ağırdı
Nemli duvarlara söyledim sırlarımı
Gardiyan düdüğüne uyandım... korktum
Acaba hangi dizelerim suç işliyor benden habersiz

Kitaplarımı yırtım
Birkaç satır yazılır diye
Kâğıt ile kalem arasına nifak soktum
Çocukluğum ağlıyor satır aralarında
Hiç bilemedim, kimin mantığa ters düştüğümü

Geldiğim bu yer uslandırır belki
Vazgeçerim belki yazmaktan
kim bilir belki de korkuyorum artık
Yorgun sabahlara alacalar ağırıyor...
Bakışlarım yoruldu artık

Anlamına eremeden yazdıklarımın
Taş duvarlarda özgürleştim sanki
kiminle inatlaştığımı bilmeden
Nemli duvarlara çiziliyor hayallerim... özgürlük bu diye
Ruhuma biçilmiş en değerli armağan oldu
Nemli duvarlardaki sırlarım
................................................................