Nemli duvarlara türküler yazdım; ağıtlar yaktım.
Utandı karanlıklar.Aydınlık oldu; gecenin bir saatinde.
Kırağı düşmüş yeşillikler baka kaldı.
Şimşekler sustu.
Bin anlam yüklendi,sayesinde yanık bir türkünün.
Gel dedim dosta,duymadı sesimi.
Bir daha seslendim,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
