Ne demeli bunca zaman sonra,
göz yaşartan sigara dumanın ardında saklı nemli anılara,
Ne demeli zamansız itiraflarda bulunan bu yürek ağrısına..
Yaprakları konuşturan o buğulu sesiyle uyandırır yağmur beni,
ve kendimi çağmurlu bir yolda,
sana doğru yürürken bulurum dinmeyen bir ağrıyla...
Gözlerimin alabildigince bir yol, bense yorgun,
yitirme korkusu bir adım daha diyordu durmadan göğsümde yankılanan çığlık sesleriyle bir olup ve bir adım daha atıyordum sana doğru,
yitirmedim belki ama yitirildim bu dar zamanlar çarkında sevdiğim...
Kayıt Tarihi : 22.11.2008 20:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!