Neme Gücendin İki Şiiri - Fahri Bulut

NEME GÜCENDİN İKİ
İlk ve son aşkımsın diye severken,
Söyle ahu gözlüm neme gücendin.
Ölüm bile bizi ayırmaz derken,
Söyle bülbül sözlüm neme gücendin.

Süpürge eylerim derdin saçımı,
Yüz seksen eylerdin gönül açımı,
Hemen af dileyim bildir suçumu,
Söyle dudu dillim neme gücendin.

Gülistan bağımda hep gül kokardın,
Gözüme bakanda, yürek yakardın,
Her geceme yıldız olur akardın,
Söyle peri özlüm neme gücendin.

Gülücük atanda gelirdi bahar,
Gökyüzü üssüne yedi renk sağar,
Gözlerinden rahmet yağmuru yağar,
Söyle güneş yüzlüm neme gücendin.

Terki diyar oldum senin yüzünden,
Çünkü bıktım el âlemin sözünden,
Tee İzmir’e kadar geldim izinden,
Söyle doğru tezlim neme gücendin.

Sensiz bir yaşamın kalmadı tadı,
Ondan göçmen konmuş göçerin adı,
Aşığın, maşukla olur mu yadı?
Söyle gönül sözlüm neme gücendin.

Ellik ellik göçtüm soldu gül yüzüm,
Yalvar yakar bitti ağzımda sözüm,
Senden başka güzel sevmedi özüm,
Söyle candan nazlım neme gücendin.

Rızazade, sana tutsak yaşlandı,
Sabrederse bir gün dönersin sandı,
Aşkınla Kerem den bin beter yandı,
Söyle melek tözlüm neme gücendin.
4.01.2022
Fahri Bulut Rızazade