Buharlaşıp uçmasaydın be canım
Kanım kaynar, yüreğimde dem kaldı
Harfler sessiz, sükut halde, bir yanım
Lafügüzaf, cümle sonu, mim kaldı
İstersen bir öf çek, ister bana kız
Neden oluverdik, dillerde sakız
Ağlatmazsan, olmazmıydı, deli kız
Sen gittin ya, gözlerimde nem kaldı
El değmemiş, bütün durur, ekmeğim
Anladın mı, boşa gitti, emeğim
Sorarsanız, efkâr benim, yemeğim
Günden güne, acı sözler, yem kaldı
Zor duruyor, bak gövdemde, bu serim
Zehirlendi, şerbet akan, kevserim
Emanet olmayan, hüzün kederim
Tek mirasın, senden bana em kaldı
Koku vermez gülde, sadece süs var
İki kulağımda, çınlayan ses var
Yüreğim hüzünlü, gözümde sis var
Hele düşün senden başka kim kaldı
Patlamak üzreyim, çağır basını
Bir şair öldü de, tutma yasını
Çekip aldın birden, el bombasını
Artık gayri, bir elimde pim kaldı
Bir bana bıraktın, saç baş yoldurmak
Gönlümü okşuyor, lafla saldırmak
Bırak kalsın, neye yarar kaldırmak
Düştü kaya, üzerimde tüm kaldı
Senden kalan, duvardaki (re)sim kaldı
Kayıt Tarihi : 25.7.2022 00:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Türkçe'mizin güzelliği bu... Anlam zenginliği..
"Nem", rutubet ya da "şüphe..."
Ya da, "gayri", dahası, ötesi ne ki...
Ayrılıkların ardında kalma durumu işte.
Sani bir "enkaz", ondan sonrası...
Tebrikler Ozanım..
TÜM YORUMLAR (1)