Nem Kaldı Şiiri - Mehmet Serdar Ateş

Sen gittin gideli
Gönlümde hüzün
Gözümde yaştan gayri
Nem kaldı...

Baharım döndü kışa
Uykular haram oldu bana,
Geceler geçmiyor ana,
Sen gittin gideli nem kaldı.

Yaşarken hep nasihat ederdin
Mezara elimle koyduğum anda,
Ölümün de öğüt oldu bana,
Sen gittin gideli nem kaldı.

Toprak nasıl da sevdi seni,
Sardı sarmaladı aldı içine,
Oralardan bana bir kelam söyle,
Sen gittin gideli nem kaldı.

Seni ne çok seven varmış
Beşyüzlük tespihini kim almış
Kapanın elinde kalmış,
Sen gittin gideli nem kaldı.

Doğan güneşe baktım seni andım
Tarlada biten ekine baktım, yandım,
Anam nereye baksam seni andım
Sen gittin gideli nem kaldı.

Dünya malı böylesine boş gözükmedi
Gözümün yaşı hiç dinmedi,
Hasretin içimde hiç sönmedi
Sen gittin gideli nem kaldı.

Ne zor imiş öksüz kalmak,
Anıların ile kalakalmak,
Yokluğun ile hayale dalmak
Sen gittin gideli nem kaldı

Artık tadı yok yediklerimin
Sıcaklığı yok giydiklerimin
Faydası yok bildiklerimin,
Sen gittin gideli nem kaldi.

Bir Fatiha,üç ihlas okuyoruz senin için
Dua ediyoruz ebedi alemin için
Kabrinin cennet bahçesi olması için
Sen gittin gideli nem kaldı.

Sabırla,metanetle kabul ettik,
Hüküm Allah'ın seni ona teslim ettik,
Ayrılık zor, kalbimizi teskin ettik,
Sen gittin gideli nem kaldi.

Serdar'ın ağlar için için,
Bilirim ölüm de bizim için,
Haydi bir ses ver oğlun için,
Sen gittin gideli nem kaldi.

13.11.2020 bir Cuma vakti