Hangi yaşım, dönüm noktasıdır da göremiyorum,
Hangisinde daha çok yaşadım çözemiyorum,
Her ayrı günün deminde yeni bir maceraya uyanıyorum,
Avucumda bir tutam umudun silsilesi,
Terazimde bir mutluluk, bir kaygı dengesi..
Her şeye, gözümü kapatmışım erkenden,
Bir bak da gör !
Ömrünün baharında açmış bütün çiçekler,
Sen bakmasan da, görmesen de yeşermiş çimenler.
Sözün nemidir, beni düşündüren,
Sislenmiş adeta zihnimdeki büyük hayaller,
Yakındığım dertlerin tütsüsü sarmış küçük dünyamı,
Her şeye, gözümü kapatmışım erkenden..
Kayıt Tarihi : 1.10.2020 07:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Vurgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/01/nem-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!