Nelerin Gördüm Şiiri - Osman Şenol

Şu dünyada yalnız kendin beğenmiş,
Burnu kaf dağında,nelerin gördüm,
Güven tahtasında her an denenmiş,
Daima kaybetmiş nelerin gördüm.

Karşıda duranı adam saymayan,
Aradığın ömür boyu bulmayan,
Gerçekten de ne olduğun bilmeyen,
İrfan bağlarında nelerin gördüm.

Değerini para ile ölçenler,
Kürk giyerek ön saflara geçenler,
Haram yiyip,her dem içki içenler,
İmamın ardında nelerin gördüm.

Bir kez olsun sözlerinde durmayan,
Ömrü billah gerçekleri görmeyen,
Tanrı için bir kez namaz kılmayan,
Kâbe'nin yolunda nelerin gördüm.

İşi-gücü fitne-fesat yayarak,
Kendi lâfın,yalnız kendi duyarak,
Doğalıdır el sırtından doyarak,
Kremler elinde nelerin gördüm.

Durmadan elleri,hep eli kınar,
Tehlike görünce,saklanıp,siner,
Bir mazlum bulmasın,boynuna biner,
Cesaret dilinde nelerin gördüm.

Hilebaz,riyakar,safsata dolu,
Bilmeden 'doğru'der,gittiği yolu,
Kişiden yeğ tutar parayı-pulu,
Kanında bozukluk nelerin gördüm.

Zengindir,hanı var,vardır parası,
'İnsanım'der,gezer,bir yüz karası,
Osman der ki,bunlar yılan yavrusu,
Ağısı kalbinde nelerin gördüm.

Ya makamda,ya koltukta görülür,
Güne karşı döne döne yorulur,
Ne olduğu tüm herkesçe bilinir,
Kravat boynunda nelerin gördüm.

Hatasını söyle,kızarmaz yüzü,
Fikir masasında olur bir kuzu,
Diploması vardır,beğenmez bizi,
İlk okul çağında nelerin gördüm.

Bedavadır diye verir nasihat,
Her şeyine biçer,durmadan fiyat,
Bu gün sürüyorsa lüks bir hayat,
Yamalı donunda nelerin gördüm.

Osman'a yalandır tantana,şanı,
Adam,adam gibi adam olmalı,
Madalyonlar böyle ters ters döneli,
Bu garip yaşamda nelerin gördüm.

Eylül.1981