Neleri Kıskandım Şiiri - Ali Pekşen

Neleri kıskandım söyleyim size
Dikenli daldaki gülü kıskandım
Mevlam ilaç diye yaratmış bize
Kovandan dökülen balı kıskandım

Ağıza alınan tadları bilmiş
Çene arasında sıkışmış kalmış
Kelime, cümleye tercüman olmuş
Seslere yön veren dili kıskandım

İster ok, ister taş fırlatıp atan
Kıskıvrak kavrayıp nesneyi tutan
Beş parmağa diğer beşini katan
Ayağımız değil eli kıskandım

İçine yatarsan şifalı emlek
Ateşte yakarsan olur bir çömlek
Damlara serince su tutan gömlek
Suda balçık olan kili kıskandım

Kırmızıya yakın sarıdan uzak
Rengi öyle güzel toplanmış bezek
Bir çok renge sanki kurulmuş tuzak
Yeşil, mavi, mordan alı kıskandım

Gençlikteki gibi yaşamaz olduk
Korktuk engellerden aşamaz olduk
Yaşımız geçince koşamaz olduk
Onbeş yaşındaki dölü kıskandım

Pekşen'im benim de sabrım bitiyor
Gördüklerim artık göze batıyor
Yüz metre yürüsek bize yetiyor
Uzayıp bitmeyen yolu kıskandım

17/04/2025
Ali Pekşen