Neleri feda etmedik ki bomboş hayaller uğruna
Emeğimizi, maddiyatımızı ve her şeyden önemlisi
Hayatımızın en güzel yılları, gençliğimizi…
Neleri feda etmedik ki bomboş hayaller uğruna
Kalbimizi doldurduğumuz sevgiye karşı gősterilen vefasızlıklarla Umud bağladığımız insanların kahpelikleriyle
Kaç sefer arkamızdan vurulup, yıkılmadık ki...
Duygu denen insanı yücelten hislerin
Zalimlerin elinde oyuncak gibi kullanılmasıyla
Kaç kez devrilip bataklıklara saplanmadık ki
Koca bir ömrü ahlarla vahlarla geçirmedik mi
Neleri feda etmedik ki ha...
Neleri feda etmedik ki bomboş hayaller uğruna
Aşkmış, sevgiymiş, onlarsız yaşanılamazmış
Ne kadar da boşmuş, ne kadar hayal
Onlarla yaşanıldı da ne oldu sanki
Yine hayal kırıklıkları yine hűsran
Biz farkında olmasak da bak geçiyor devran
En iyisi geçmisi unut, geleceğe umutla bak sen ey can..
©
16 – 11 – 1998 / Losser
Saat : 04:20
Kayıt Tarihi : 18.2.2007 04:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!