Mekanın içinden zamanı çekip aldım! ....
Beğenmedim!
Olmadı! ! ! ...
Zamanın içinden mekanı çekip çıkardım! ...
Garip bir his...
Mekan ve zaman mı acaba yanlış olan! ? ...
Anlamadım! ...
Dünyanın orta yerine oturdum...
En güzel yeşile baktım....
Sonra da maviye...
Yanlış neydi?
Sordum...
Renklerde de sorun yoktu!
Ya bıraktıkları duygular nerde! ? ...
Onları bulamadım....
Belli ki çoktan gitmişler! ! ! ...
Dünyanın orta yeri...
Vazgeçtim!
Gittim en köşeler buldum bu sefer...
Dostlar buldum...
Yorulmuşum...
Ağladım biraz...
Rahatladım mı! ? ....
Awuttular sanırım...
Awundum...
Sonra gecenin tam ortasına geldim! ...
Geldim oturdum! ...
Dostlar yok yanımda...
Şişeler de arkadaş değil gibi bana...
Gecenin ortasına, tek başıma oturdum!
Ah mekan!
Ne yalansın! ! !
Oturduğum yer yüreğimin tam ortası hep aslında! ! !
Hep yüreğimin tam ortasındayım!
Oturduğum yer...
Seninle yan yana...
Oturduğum yer...
Senin odan...
Bakışlarım senin minicik bedeninle kıvrıldığın o kanepen! ...
Ah içim...
Mekanlar ne yalan!
Zamanlar da!
Yalan olan bişeyler varsa...
Ne bileyim senin yanında kalıyor benim mutluluğum! ...
Ne zaman değişsin, ne mekan!
Ben zaten sendeyim...
Ben zaten hep sendeyim!
Ne nasıl değiştirebilir ki bu hali!
Ya da neyi değiştirsem senliliğimi değiştirebilecekki!
Odamda,gecemin tam ortasında...
Ben senleyim...
Başka yol yok! ...
Tatlı huzurum...
Tatlı uyu olur mu! ? ...
Kayıt Tarihi : 30.10.2006 22:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!